Werkvakantie 2004
Twee dagen na onze trouwdag zijn we vertrokken naar onze droomvallei in het Bükk. We hadden er erg naar uitgezien.
De rust kwam ons te gemoed. Het was er heerlijk warm en alles was schitterend groen. Er was van het jaar al heel veel regen gevallen, dus de natuur had zich weer in volle glorie ontpopt.
Welkom thuis!
Er was echter toch een probleem.... We hebben twee verekte goede waakhonden zitten..... en zo konden we niet meer bij ons eigen huis komen.
Gelukkig waren Eva en Jani (onze buren) thuis, zodat ze voor ons het stel konden vangen en vastzetten. Het welkom was weer overweldigend. We hadden er op gehoopt, maar niet op gerekend. Ze waren heel blij om ons weer te zien. En ik was ook heel blij om hen weer te zien. Thorf was er meteen weer mee op zijn gemak, alsof hij ze gisteren nog had gezien en of er helemaal geen taal barriere was. Heel leuk.
We zijn met zijn allen het caravannetje wat we bij ons hadden op zijn plaats gaan zetten en daarna was er tijd voor wat bijpraten onder het genot van een Palinka.
De eerste week is er aan het huis nog niet zo veel gedaan. We hebben genoten van het Hongaarse leven. Samen met Eva en Jani.
Eva heeft ons weer volop van de Hongaarse keuken laten genieten. Ik ben samen met haar het bos in gegaan om Gombas (paddestoelen) te zoeken. We vonden twee Tinora's. Daar hebben we op de foto hier boven leves (soep) van gekookt op open vuur. En of het nu in je hoofd zit of niet, maar alles wat je boven een open vuur maakt is heerlijk.
Een paar dagen later hebben we ook nog Gombapörkölt (paddestoelenprutje) gemaakt...... dat vond ik nog lekkerder!
Maar het zou een werkvakantie worden en er moest nog heel veel gebeuren. De "knokploeg" kwam maten nemen en allerlei zaken aftekenen op de muren en vloeren van het huis. En wij zijn met een paar werklui Ózd ingegaan om inkopen te doen.
Het
werk ging van start:
Er werden materialen gebracht. Zand, cement, stenen, een cementmolen uit het stenen tijdperk, een steiger waar in Nederland geen mens op zou durven gaan staan en >> Mész. Als iemand ons kan vertellen wat mész is ?!? We zijn er na al die weken achter dat het een vloeibare kalkoplossing is...... maar wat precies??????
We weten in ieder geval dat het voor bijna alles wordt gebruikt.... het is een soort wit wondersmeersel. Je kunt er mee metselen, plijsteren, stucken en zelfs als verfafbijt werkt het prima...... kortom, multifunctioneel wit smeersel.
De gaten voor het raam van Thorvin z'n kamer en onze slaapkamer werden gehakt. En het grote gat voor de dubbele terasdeuren aan de woonkamer.
Toch wel een vreemde manier van het plafond stutten (volgens mij is dit niet geheel volgens de Arbo). En de steiger is vast ook heel verantwoord....
De nieuwe kozijnen zijn voor ons met de hand gemaakt, zodat ze gelijk zijn aan de oude kozijnen.
Zou het ooit goedkomen?!?!?
Ondertussen zijn mijn vader en moeder ook gearriveerd. Ze hebben de caravan naast de onze binnen de omheining gezet en bekijken alles op hun gemak.
Onze tuin begint zo een beetje op een minicamping te lijken.
Uiteraard
zit Thorvin nu hele dagen bij Oma.......
Alhoewel
bij Eva hangen ook wel gezelli is....
Toch wel fijn...... twee oma's om je te betuttelen!!!!!
Voor papa en mama de moeilijke taak om je na de vakantie weer in het gareel te krijgen (hahaha)
De honden hebben het ook helemaal niet naar hun zin op Jerintho....
En als het te warm wordt, gaan ze even afkoelen in hun privé beek.
Ondertussen gaan de werkzaamheden aan het huis ongestoord door. Er worden binnen muren gebouwd voor de badkamer en de slaapkamers. De raamkozijnen worden geplaatst. Er worden nieuwe regengoten gemaakt en aangebracht. De kelder krijgt ook een grote beurt, want daar staat nu de hydrophoor. Er komt een vloer in en een nieuw kozijn met een goed af te sluiten deur.
En steeds is Thorvin in de buurt van de werklui. Hij helpt ze mee met zijn eigen plastic kruiwagen en schept zand met zijn eigen schep...... en doet allerlei dingen die eigenlijk niet mogen..... maar iedereen kan er om lachen en ze zijn allemaal gek met dat kleine joch.
Dit was wel mijn favoriet: Zoli (of hoe je het ook schrijft).
Maar
Kiki (zo werd hij genoemd) was ook erg lief met Thorfje.
Hoe vaak die arme man weer niet opnieuw zand heeft moeten zeven of zijn water moeten verschonen omdat Thorf in de buurt was geweest..... maar net zo vrolijk altijd!
En
dan de metselaar.... Thorf zijn dikke vriend Janos
Iedere dag nam hij voor Thorvin wel iets te snoepen mee. Dan gaven ze elkaar een hand en dan kreeg hij een snoepje.
Aan het einde van de vakantie zaten ze gewoon met elkaar te praten. Thorf sprak net zo gemakkelijk met de Hongaren, alsof ze gewoon Nederlands spraken. Heerlijk om naar te kijken.
De overtollige aarde wordt inmiddels maar buiten de tuin gebracht, want alles wat moest worden opgehoogd binnen de hekken is gebeurd en nog moet er meer aarde worden afgevoerd voor de put van de septictank.
Ondertussen ben ik al zo ingeburgerd dat koken boven open vuur mij geen angst meer inboezemd........
Jeroen denkt daar heel ander over en spreekt de Goden aan of die hem willen sparen voor de vergiftigingsdood.....:-)
Toen de volgende dag bleek dat hij het had overleefd is hij persoonlijk de berg opgeklommen om de Goden te bedanken (met de telefoon in zijn hand)
Persoonlijk zou ik de Goden willen bedanken voor het resultaat van de renovatie..... kijk en oordeel zelf:
Dit is het laatste wat wij van onze tanya hebben gezien.....
Onze vakantie zat er weer op, onze auto reed weer, en dus...... moesten we weer naar Nederland terug. (snik)
Dag mooi huis!
Dag mooi land!
Hopenlijk tot heel snel!!!!!